گلی که خشکیدچیدن نداره من مال خشکی و تو مال آبی حالا این نامه رو بخون ،شاید دیگه خیلی دیر باشه ،هنوز یک بغض با سکوت فریاد تو گلومه شاید از خودت بپرسی کجام و در چه حالیم برای دلخوشیت میگم خوش باش عزیزم عالیم اما حقیقت اینکه بدون تو شکسته ام ، تو مرز زندگی بدون تو نشسته ام شاید بپرسی از خودت چی شد کجا رفته صدام حق بهم بده که بعد از تو نخوام با دنیا راه بیام ،شاید از خودت بپرسی چی شد که بی نشون شدم برای دلکندن ازت یه نصفه جون شدم ،میدونی من دارم رنگ بی بند باری میگیرم واسه خنده از هرچی یاری میگیرم دارم می فروشم همه لحظه هامو دارم رنگ زخم کاری میگیرم ، درام تو دلم اشک رفتن می بارم ، می خوام داده ها تو برات پس بیارم ، نمی خوام بفهمی وقتی نباشی من حتی این گریه ها رو هم ندارم ، تو روبه رهائی من رو به این غم، تو میری تا توی سرنوشتت نباشم اگه روزی برگشتی من نبودم بدون خواستم اما نشد بی تو باشم، می خندم تا یادم نیاد خاطراتت که سنگین تر نشه خواب بی تو، نمی خوام حال دلم رو بفهمی نمی خوام بفهمی که بی تو نمیتونم ،غروبه تو میری من می شکنم باز بروت این شکست نمی خوام بیارم ، نمی خوام بفهمی که وقتی نیستی دلیلی برای زنده موندن ندارم ، به دادش رسیدم دلم رو رها کرد ،صداش کردمو رقیب رو صدا کرد به پاش می نشستم خودش دید که خسته ام ولی بی وفا رها کرد دو دستم برای شب نشینی فقط رفیق قدیمی ، وقتی شکسته اطلسی وقتی گرفته آسمون وقتی تنهای شده شریک خونه مون وقتی نگاه روشنت حالا غریبه باچشمام نه دیگه اسمت یادمه نه دیگه عشقت رو میخوام یه ترس بی تو گم شدن یه رد پای بی نشون باید گذشت از باورت باید رها شد نیمه جون یه ترس تنهای و غم باید تو رویا ها نشست باید به رو عاشقی چشم های دلتنگی رو بست محرم نبودی ابرکم هورم نفسهای من هم راه دلتنگی شدن این بغض عاشق بودن ، محرم نبودی تا بگم اون مرد تنها که رسید هم رنگ چشمات نور گرفت هم یاس رویا ها رو چید ، چطور دلت امد بری بعد از هزارتا خاطره تاوان چی رو من دارم میدم اینجا کنار پنجره ،چطور دلت امد بری چطور تونستی بد بشی تو اوج بی کسیم چطور تونستی ساده رد بشی ،چطور دلت امد با من اینجوری به مهری کنی شاید تو هم همین الان تو هم داری به من فکر میکنی ، چطور دلت امد که من اینجوری تنها بمونم رفتی سراغ زندگیت نگفتی شاید نتونم، دلم سبک نشد ازت میدونم که دیگه نمیخوای، آره بزار بگم این بار تو انتخاب شدی برای کشتن صدام اجیر شده دست هوس به قیمت اشک چشمام عادت شده برام تو راحت منو بکش ، فکر عذاب من نباش قلبم نمی ترسه بزن نگاه نکن به گریه هام ، بزن بزن آدم کش تو بی رحمی بزن تا من راحت شم از این وجود زخمی ، بزن این اولین بارم نیست گریه ام به حال دلته این گریه از غم نیست ، اینجاس که دیگه باید بگم هی دل من گریه نکن آروم بگیر به فکر زندگیت باش مثل همیشه بفهم که داری غصه میخوری شکایت از کسی نکن با اینکه دلخوری دلت نگیره ای دل مهربونم دل من عاشقتم این رو بدون ، هی دلم دلم گرفته میدونی آخه از هم جدا کردنمون ، دل نگرونتم همش ، اگه خطا کردم ببخش خدا منو بخاطر تمام خوبیات، ببخش منو ببخش اصلا فراموشم کنو فکر کن منو نداشتی اینجوری خیلی بهتره بگو منو نخواستی برو بگو تنهای رو خیلی زیاد دوستش داری اگه تو تنها بمونی با کسی کاری نداری دل من

وه !‌ که يک اهل دل نمي يابم
که به او شرح حال خود گويم
محرمي کو که ،‌ يک نفس ، با او
قصه ي پر ملال خود گويم ؟
هر چه سوي گذشته مي نگرم
جز غم و رنج حاصلم نبود
چون به اينده چشم مي دوزم
جز سياهي مقابلم نبود
غمگساران محبتي !‌ که دگر
غم ز تن طاقت و توانم برد
طاقت و تاب و صبر و آرامش
همگي هيچ نيمه جانم برد
گاه گويم که : سر به کوه نهم
سيل آسا خروش بردارم
رشده ي عمر و زندگي ببرم
بار محنت ز دوش بردارم
کودکانم ميان خاطره ها
پيش ايند و در برم گيرند
دست القت به گردنم بندند
بوسه ي مهر از سرم گيرند
پسرانم شکسته دل ،‌پرسند
کيست آخر ، پس از تو ، مادر ما ؟
که ز پستان مهر ، شير نهد
بر لب شيرخوار خواهر ما ؟
کودکان عزيز و دلبندم
زندگاني مراست بار گران
ليک با منتش به دوش کشم
که نيفتد به شانه ي دگران

خدا جون میشه تو امشب منو تو بغل بگیری

بگی اروم توی گوشم دیگه وقتشه بمیری

خدا جون میگن تو خوبی مثه مادرا میمونی

خداجون میشه یه کاری بکنی به خاطر من؟

من میخوام که زود بمیرم اخه سخته زنده موندن

خدا جون تو تنها هستی میدونی تنهایی سخته

زنده بودن یا مردن من واسه اون فرقی نداره

خدا جون میخوام بمیرم تابشم همیشه راحت

ولی عمر اون زیاد شه حتی واسه یه ساعت