احتمالا” خبر از ساخت بزرگ ترین ساعت های جهان در مکه دارید، ساعت هایی که در اولین روز از ماه رمضان در جوار محوطه ی کعبه ساخته شد کار خود را شروع کرده و در بسیاری از سایت ها صحبت از ابعاد و اندازه های عجیب و غریب آن است. اول شاید بهتر باشد بدانید این ابعاد و اندازه ها را : این چهار ساعت بزرگ که کار یک شرکت آلمانی-سوییسیست بر روی یک برج ۵۷۷ متری قرار گرفته اند که فاصله اش تا محوطه ی اطراف کعبه تنها ۵۰ متر است و تا کنون تقریبا” ۸۰۰ میلیون دلار برای آن ها هزینه شده . قطر هر کدام از این ۴ ساعت که فعلا” فقط یکی از آنها به کار افتاده تقریبا” ۴۵ متر است که قرار است با ۲ میلیون LED کاملا” روشن و واضح به دید زیارت کنندگان برسد – جالب است! ساعتی ۴۵ متری در کنار بنایی که بلندی آن تنها ۱۵ متر و هر ضلعش تقریبا” ۱۲ متر است -. در بالای این ساعت هم عبارت الله نوشته شده که ۲۱٫۰۰۰ LED دیگر برای روشن کردن آن به کار میرود.
اما دلایلی که برای نشان دادن زائد بودن این بنا وجود دارد تا اندازه ای زیاد است که اصلا” نیاز نیست چیزی از معماری بدانید یا آدمی مذهبی ای باشید و رگ غیرتتان بزند بیرون، مثل من که نه چیزی از معماری میدانم و نه مذهبی هستم! اولا” جدای از تمامی بحث های نظری، اگر بخواهیم صرفا” از دید معمارانه به این برج نگاه کنیم،شاید یک تقلید مضحک از ساعت Big Ben لندن بهترین جمله ای باشد که بتوان گفت. حتی نمیشود گفت این بنا بومی شده ی ساعت Big Ben است! تنها نشانه هایی که شاید بشود از معماری عربستان در آن دید قوس ها و طاق هاییست که ناشیانه در انتهای برج کار گذاشته شده.
نکته ی بعدی که از همان اول هم کاملا” مشخص است، به کل فراموش کردن عبارت “حفظ حریم یک بنای تاریخی” است.اصلا” کاری به مبنای دینی و نظری جهت دار نبودن مکعبی که محور گردش و زیارت عده ای زایر است ندارم، تنها فکر کنید در حال طواف به دور کعبه باشید و مدام یک چیز بدشکل و نوک تیز توی دیدتان باشد. مطمئنا” حس خوبی به آدم دست نمیدهد!
حتی نوع کاربری هایی که برای این برج هم انتخاب شده جالب توجه است : یک محل کنفرانس، هتلی لوکس و بقیه ی بنا تماما” فضاهای تجاری. البته این اولین بار نیست که یک مکان مذهبی با یک عملکرد تجاری ترکیب میشود، به عنوان مثال مسجد شاه تهران حیاطی دارد که دور تا دورش را حجره ها احاطه کرده، ولی تسلط یک برج با چنین عملکردی، حتی بر مناره های مقدس ترین مکان مذهبی مسلمانان، واقعا” طنزی تلخ است.
نظرات شما عزیزان:
